حافظهای که زنده نیست نویسنده: شهباز غفوری نظم ذهنی، برای بسیاری، از طریق ثبت و طبقهبندی پیوستهی افکار و ایدهها حاصل میشود. عدهای برای این منظور به سراغ سیستمهای یادداشتبرداری دیجیتال میروند؛ ساختارهایی که نوشتن را به معماریی از پوشهها، پیوندها و بازیابیهای بعدی بدل میکنند. در نگاه نخست، چنین سامانهای نشانهای از کنترل ذهنی، دقت فکری، و پایداری معناست. اما زیر این ساختار منظم، روندی پنهان جریان دارد: ایستایی تجربه و مرگ تدریجی تفکر در لحظه. ذخیرهسازی، اگر به عادت تبدیل شود، بهجای اینکه به گسترش ظرفیت ذهنی منجر شود، به تمرکز بر گذشتههایی میانجامد که دیگر نه واقعی هستند، نه مفید. آنچه روزی به انگیزهای زنده پیوند داشت، حالا در قالب فایلها و پوشههایی بیجان قرار گرفته است که تنها به شرط مراجعهای دوباره، دوباره فعال میشوند و اغلب هرگز نمیشوند. ذهن، در این مسیر، از زیستن در اکنون بازمیماند و به مدیریت انبارهای شناختی مشغول میشود. هر نوشتهای، بهمحض آنکه برای بایگانی تولید شود، بخشی از قابلیت سیال خود را از دست میدهد. ایدهها، بهجای اینکه ابزارهای ح...
وبسایت رسمی شهباز غفوری، معمار و شهرساز. متخصص مطالعات و طراحی، همراه با مقالاتی در زمینه شهرسازی، معماری، اقتصاد، بازارهای املاک، فلسفه و سلامت ذهن