شهباز غفوری

هوش مصنوعی سبز: مسیر مسئولانه یادگیری ماشینی در طراحی و شهرسازی نویسنده: شهباز غفوری هوش مصنوعی (AI) در حال تغییر تمامی صنایع است و معماری، برنامه‌ریزی شهری و طراحی محیط نیز از این تحول بی‌نصیب نیستند. با این حال، در پس وعده‌های اتوماسیون و نوآوری مبتنی بر داده، هزینه‌های پنهانی نهفته است: محاسبات انرژی‌بر و منابع‌طلب. آموزش مدل‌های گسترده یادگیری ماشینی معمولاً به پردازش فوق‌العاده نیاز دارد، مصرف انرژی در سطح مگاوات‌ساعت و انتشار کربن قابل توجهی را به همراه دارد. در شرایطی که شهرها و دفاتر طراحی به دنبال توسعه مانا هستند، پارادوکس اثر محیطی هوش مصنوعی غیرقابل چشم‌پوشی است. «هوش مصنوعی سبز» پاسخ به همین چالش است، با هدف نه تنها توسعه الگوریتم‌های هوشمند، بلکه الگوریتم‌هایی که اثرات زیست‌محیطی خود را به حداقل برسانند. در حوزه محیط ساخته‌شده، جایی که پایداری یک اولویت محوری است، هوش مصنوعی سبز مسیر روشنی برای هماهنگ کردن پیشرفت‌های یادگیری ماشینی با اهداف اقلیمی ارائه می‌دهد. پیامدهای محیطی هوش مصنوعی آموزش یک مدل پیشرفته یادگیری ماشینی می‌تواند به اندازه ...

دوقلوهای دیجیتال برای شهرها: از میراث تا تاب‌آوری نویسنده: شهباز غفوری دوقلوهای دیجیتال، به عنوان نسخه‌های مجازی و به‌روز از شهرها، ابزارهایی قدرتمند در مدیریت و طراحی شهری محسوب می‌شوند. این مدل‌ها با استفاده از داده‌های حاصل از حسگرهای اینترنت اشیا، تصاویر ماهواره‌ای، نقشه‌های GIS و تحلیل‌های بلادرنگ ساخته شده‌اند و بر خلاف مدل‌های ایستا، مدام به‌روزرسانی می‌شوند. این فناوری به شهرها کمک می‌کند تا تحولات زیرساختی، تغییرات محیطی، جریان‌های حمل‌ونقل و روندهای اجتماعی را در قالبی یکپارچه مشاهده و تحلیل کنند. دوقلوهای دیجیتال نه‌تنها ابزاری برای پیش‌بینی بحران‌ها و برنامه‌ریزی آینده هستند، بلکه پلی میان میراث تاریخی و تاب‌آوری شهری ایجاد می‌کنند و مسیر حرکت به سوی شهرهای هوشمند و انعطاف‌پذیر را هموار می‌سازند. تحول مدل‌سازی شهری از نقشه‌های ایستا به مدل‌های زنده، گامی مهم در بهبود تصمیم‌گیری شهری بوده است. در گذشته داده‌های شهری به سرعت قدیمی می‌شدند، اما دوقلوهای دیجیتال با اتصال مستقیم به زیرساخت‌های واقعی، امکان شبیه‌سازی سناریوهای آینده مانند رشد جمعیت، رخداده...

زیرساخت‌های تاب‌آور برای آینده اقلیمی نویسنده: شهباز غفوری جهان معاصر بیش از هر زمان دیگری با چالش‌های ناشی از تغییرات اقلیمی روبه‌رو است. سیلاب‌های ویرانگر، خشکسالی‌های مکرر، امواج گرمای کشنده و طوفان‌های غیرقابل پیش‌بینی، ساختارهای اجتماعی و اقتصادی جوامع را تهدید می‌کنند. در این میان، زیرساخت‌ها به عنوان ستون فقرات تمدن شهری، بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند و در عین حال بیشترین ظرفیت برای مقابله با این بحران‌ها را نیز در اختیار دارند. زیرساخت‌های مقاوم برای آینده اقلیمی مانا رویکردی استراتژیک است که هدف آن تطبیق و بازآفرینی سیستم‌های کالبدی و عملکردی شهرها با شرایط متغیر و پیش‌بینی‌ناپذیر اقلیم جهانی است. تاب‌آوری در معماری و شهرسازی تنها به معنای مقاومت فیزیکی در برابر مخاطرات نیست، بلکه شامل توانایی سازگاری، بازسازی سریع و تداوم عملکرد حیاتی در شرایط بحران نیز می‌شود. یک زیرساخت مقاوم، سیستمی است که نه تنها ضربه را تحمل می‌کند بلکه پس از آن به سرعت بازمی‌گردد و حتی از بحران برای ارتقا و بازطراحی بهره می‌گیرد. این مفهوم به نوعی همان «یادگیری سیستم‌ها» از طبیعت ...

طرح‌ریزی بدون احتراق: کربن صفر خالص به‌عنوان سیاست فضایی نویسنده: شهباز غفوری طرح‌ریزی شهری همواره با رشد گره خورده است؛ گسترش شهرها، افزایش ساختمان‌ها، جاده‌ها و زیرساخت‌ها، و این وعده که توسعه به رفاه منجر خواهد شد. در قرن بیست‌ویکم، این پارادایم رشد با یک مرز سیاره‌ای برخورد می‌کند: بودجه کربنی. کربن صفر خالص صرفاً یک هدف سیاستی دیگر نیست که در چارچوب‌های موجود جا بیفتد؛ بلکه یک آستانه ساختاری است که منطق طرح‌ریزی را از بنیان نیازمند بازطراحی می‌کند. در این معنا؛  طرح‌ریزی بدون احتراق ، یک استعاره شاعرانه نیست؛ بلکه دعوتی واقعی به طرح‌ریزی شهرهاست، گویی سوزاندن سوخت‌های فسیلی در هیچ مرحله‌ای از چرخه عمرشان دیگر امکان‌پذیر نیست. در مقیاس طرح‌ریزی، چالش کربن صفر محدود به پروژه‌ها یا محله‌های منفرد نیست. این چالش نیازمند هماهنگی سیستم‌های فضایی، اقتصادی و نهادی در کل یک منطقه کلان‌شهری است تا هر لایه؛ از حمل‌ونقل و کاربری زمین تا شبکه‌های انرژی و سیستم‌های پسماند، در یک محدوده کربن صفر عمل کند. این کار هم به یکپارچگی افقی میان بخش‌ها و هم به یکپارچگی عمو...