سیاست بازسازی شهری در تهران با نگاهی به تجربهی سوئیس نویسنده: شهباز غفوری مسئلهی بازسازی شهری، در بستر بحرانهای انسانی، به مثابه یک آزمون بزرگ نهادی و سطح تعهد اجتماعی و عمومی سیاستگذاران نسبت به شهروندان عمل میکند. اگر بحران، تراکم انرژی مخرب در یک زمان کوتاه است، بازسازی باید تجمیع بلندمدت ظرفیت ترمیم باشد. بازسازی آزمون انسانیت حاکمیتی است که یا با عملکرد نهادهایش، خود را بازیابی میکند یا در ناکارآمدی آنها بیشتر فرومیپاشد. شهرداری تهران در شرایطی پرچم بازسازی را بالا برد که نه از نظر نهادی برای آن آمادگی داشت، نه از نظر مالی امکان آن را داشت، و نه از نظر اجتماعی اعتبار و اعتمادی که در چنین وضعیتی لازمهی مداخلهای اینچنین حساس است. سطوح مختلف شهرداری بر مبنای عادت مدیریتی، ایدههایی را مطرح کردند که تکرار همان تجربههای شکستخوردهی قبل بود، بدون هیچ ارزیابی نهادی، رفتاری یا حتی فنی از تجربهی بازسازی در پلاسکو، سیسخت، سرپل ذهاب، و دیگر پروژهها. مسیرهای آشنای تراکمفروشی، تهاتر، سپردن پروژه به سازنده، و تشکیل کمیتههایی با حضور مدیران بدون تجربهی تخصصی، تکرار شد...
وبسایت رسمی شهباز غفوری، معمار و شهرساز. متخصص مطالعات و طراحی، همراه با مقالاتی در زمینه شهرسازی، معماری، اقتصاد، بازارهای املاک، فلسفه و سلامت ذهن